top of page
rodzaj katastru wprowadzony w Polsce po II wojnie światowej na podstawie ustawy z roku 1955.
Ewidencja ta została założona i funkcjonuje do tej pory na obszarze całego kraju, ale tylko w zakresie dotyczącym gruntów; uwzględnia klasyfikację gleboznawczą gruntów rolnych i leśnych.
Liczba działek ewidencji gruntów (patrz: działka ewidencji gruntów w Polsce) wynosi około 29 milionów, część opisowa ewidencji została skomputeryzowana, część kartograficzna obejmuje mapy o zróżnicowanej jakości, głównie w postaci analogowej.
Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne po nowelizacji w roku 2000 określa ewidencję gruntów i budynków, nazywając ją również katastrem nieruchomości, jako: jednolity dla kraju systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych, władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.
Stwierdza się również, że: dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczenia nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej i gospodarki nieruchomościami.
Ewidencję gruntów i budynków prowadzą starostowie; starosta na wniosek gminy może powierzyć wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) wykonywanie zadań należących do jego kompetencji.
Ewidencja gruntów i budynków wchodzi w skład krajowego systemu informacji o terenie (patrz: krajowy system informacji o terenie) oraz stanowi część struktury katastru w Polsce (patrz: struktura katastru w Polsce), a także objęta jest programem budowy systemu zintegrowanego (patrz: Zintegrowany System Informacji o Nieruchomościach).
Ewidencja ta została założona i funkcjonuje do tej pory na obszarze całego kraju, ale tylko w zakresie dotyczącym gruntów; uwzględnia klasyfikację gleboznawczą gruntów rolnych i leśnych.
Liczba działek ewidencji gruntów (patrz: działka ewidencji gruntów w Polsce) wynosi około 29 milionów, część opisowa ewidencji została skomputeryzowana, część kartograficzna obejmuje mapy o zróżnicowanej jakości, głównie w postaci analogowej.
Ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne po nowelizacji w roku 2000 określa ewidencję gruntów i budynków, nazywając ją również katastrem nieruchomości, jako: jednolity dla kraju systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych, władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.
Stwierdza się również, że: dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczenia nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej i gospodarki nieruchomościami.
Ewidencję gruntów i budynków prowadzą starostowie; starosta na wniosek gminy może powierzyć wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) wykonywanie zadań należących do jego kompetencji.
Ewidencja gruntów i budynków wchodzi w skład krajowego systemu informacji o terenie (patrz: krajowy system informacji o terenie) oraz stanowi część struktury katastru w Polsce (patrz: struktura katastru w Polsce), a także objęta jest programem budowy systemu zintegrowanego (patrz: Zintegrowany System Informacji o Nieruchomościach).
bottom of page