top of page
314
termin ten ma wiele, często podobnych do siebie, znaczeń zależnych od kontekstu.
Ogólnie:
1. Według specyfikacji OGC – wspólna granica pomiędzy dwoma funkcjonalnymi bytami.
2. Według specyfikacji OGC i norm grupy ISO 19100 – nazwany zbiór operacji, który charakteryzuje zachowanie się jednostki, elementu lub bytu.
3. Granica pomiędzy dwoma jednostkami zdefiniowana m.in. pod względem funkcji, połączeń fizycznych i wymiany sygnałów.
Przez jednostkę rozumie się tu zautomatyzowany system, jego część funkcjonalną lub człowieka.
W informatyce ogólnie:
4. Zestaw środków, które służą komunikacji pomiędzy systemami informatycznymi, częściami systemu lub pomiędzy systemem i człowiekiem.
5. Według specyfikacji OGC – zdefiniowany zestaw parametrów (z określonymi nazwami i typami danych (patrz: typ danych)) i komunikatów (patrz: komunikat) (również z określonymi nazwami i typami danych), który umożliwia komponentowi (patrz: komponent) programowemu wymianę danych i komunikatów z innym komponentem programowym.
6. Według specyfikacji OGC – na poziomie implementacyjnym – zestaw zaimplementowanych operacji wraz ze składnią interakcji dotyczącej tych operacji zrealizowany dla określonej platformy przetwarzania rozproszonego.
W obiektowości:
7. Interfejs jest sposobem specyfikowania klasy (patrz: klasa). poprzez oddzielenie definicji wszystkich metod dotyczących tej klasy i umieszczenie ich w klasie interfejsowej powiązanej z klasą właściwą.
Operacje dotyczące obiektu (patrz: obiekt) są inicjowane przez komunikaty (patrz: komunikat) wysyłane do interfejsu, a wyniki tych operacji mogą być przechowywane w atrybutach (patrz: atrybut) obiektów tej klasy lub przekazywane zwrotnie zewnętrznemu inicjatorowi poprzez interfejs. W szczególnych przypadkach jedna klasa może mieć kilka interfejsów.
W języku UML:
8. Deklaracja zestawu operacji, które mogą być użyte dla zdefiniowania usługi (patrz: usługa) udostępnianej przez egzemplarz (patrz: egzemplarz) klasy.
Taki interfejs występujący często w diagramach klas (patrz: diagram klas) (jako klasa interfejsowa) jest wyróżniony stereotypem (patrz: stereotyp) Interface i jest klasą abstrakcyjną (patrz: klasa abstrakcyjna). W tym przypadku interfejs jest połączony związkami (patrz: związek) z dwoma klasami i w przypadku klasy, którą reprezentuje związek ma stereotyp Provide , a klasa rolę Realize. W przypadku drugiej klasy (zewnętrznej) związek ma stereotyp Uses , a klasa rolę Require.
Stosowanie interfejsów w diagramach klas przedstawiających modele pojęciowe (patrz: model pojęciowy) geoinformacji nie jest konieczne ponieważ mogą one być zastąpione zwykłymi (bez stereotypu) klasami abstrakcyjnymi. Jest to kwestia stylu modelowania i w różnych normach grupy ISO 19100 można spotkać oba te style. Gdy interfejs jest zastąpiony klasą abstrakcyjną stosuje się inny rodzaj związku z klasą definiowaną – jest nim dziedziczenie (patrz: dziedziczenie).
Ogólnie:
1. Według specyfikacji OGC – wspólna granica pomiędzy dwoma funkcjonalnymi bytami.
2. Według specyfikacji OGC i norm grupy ISO 19100 – nazwany zbiór operacji, który charakteryzuje zachowanie się jednostki, elementu lub bytu.
3. Granica pomiędzy dwoma jednostkami zdefiniowana m.in. pod względem funkcji, połączeń fizycznych i wymiany sygnałów.
Przez jednostkę rozumie się tu zautomatyzowany system, jego część funkcjonalną lub człowieka.
W informatyce ogólnie:
4. Zestaw środków, które służą komunikacji pomiędzy systemami informatycznymi, częściami systemu lub pomiędzy systemem i człowiekiem.
5. Według specyfikacji OGC – zdefiniowany zestaw parametrów (z określonymi nazwami i typami danych (patrz: typ danych)) i komunikatów (patrz: komunikat) (również z określonymi nazwami i typami danych), który umożliwia komponentowi (patrz: komponent) programowemu wymianę danych i komunikatów z innym komponentem programowym.
6. Według specyfikacji OGC – na poziomie implementacyjnym – zestaw zaimplementowanych operacji wraz ze składnią interakcji dotyczącej tych operacji zrealizowany dla określonej platformy przetwarzania rozproszonego.
W obiektowości:
7. Interfejs jest sposobem specyfikowania klasy (patrz: klasa). poprzez oddzielenie definicji wszystkich metod dotyczących tej klasy i umieszczenie ich w klasie interfejsowej powiązanej z klasą właściwą.
Operacje dotyczące obiektu (patrz: obiekt) są inicjowane przez komunikaty (patrz: komunikat) wysyłane do interfejsu, a wyniki tych operacji mogą być przechowywane w atrybutach (patrz: atrybut) obiektów tej klasy lub przekazywane zwrotnie zewnętrznemu inicjatorowi poprzez interfejs. W szczególnych przypadkach jedna klasa może mieć kilka interfejsów.
W języku UML:
8. Deklaracja zestawu operacji, które mogą być użyte dla zdefiniowania usługi (patrz: usługa) udostępnianej przez egzemplarz (patrz: egzemplarz) klasy.
Taki interfejs występujący często w diagramach klas (patrz: diagram klas) (jako klasa interfejsowa) jest wyróżniony stereotypem (patrz: stereotyp) Interface i jest klasą abstrakcyjną (patrz: klasa abstrakcyjna). W tym przypadku interfejs jest połączony związkami (patrz: związek) z dwoma klasami i w przypadku klasy, którą reprezentuje związek ma stereotyp Provide , a klasa rolę Realize. W przypadku drugiej klasy (zewnętrznej) związek ma stereotyp Uses , a klasa rolę Require.
Stosowanie interfejsów w diagramach klas przedstawiających modele pojęciowe (patrz: model pojęciowy) geoinformacji nie jest konieczne ponieważ mogą one być zastąpione zwykłymi (bez stereotypu) klasami abstrakcyjnymi. Jest to kwestia stylu modelowania i w różnych normach grupy ISO 19100 można spotkać oba te style. Gdy interfejs jest zastąpiony klasą abstrakcyjną stosuje się inny rodzaj związku z klasą definiowaną – jest nim dziedziczenie (patrz: dziedziczenie).
bottom of page